Ik sta voor de klas en alle kinderen kijken mij aan, hallo juffrouw Mirjam, zeggen ze in koor. Ik glimlach en voel de dankbaarheid vanuit hun pure harten. Ik mag ze weer voorzien van een mooi verhaal waarbij ieder zijn stuk van herkenning ervaren en dit krachtige verhaal kunnen toepassen in hun dagelijkse zijn. Ik sluit even mijn ogen en zie dan de volgende beelden en begin met het verhaal.
Ik zie een man, deze loopt door de stad en hij kijkt omhoog, vele gebouwen staan naast elkaar en hebben een gebogen houding, ze hangen als het ware een beetje tegen elkaar aan en de man buigt een beetje mee met zijn hoofd. Het voelt een beetje raar om zo de gebouwen te zien. De man gaat nu op een bankje zitten en buigt zijn hoofd nu wat verder naar beneden, zodat hij de gebouwen op zijn kop ziet. Het beeld veranderd compleet en zijn hoofd duizelt. Wanneer hij weer rechtop gaat zitten, ontstaat er een correctie in zijn systeem en meteen zijn alle gebouwen weer recht en het beeld wat hij eerst had is totaal verdwenen. De man krabt een beetje achter zijn oren en vraagt zich af wat er zojuist is gebeurd?
Hij luistert naar de stem in zijn hoofd en die verteld het volgende: wanneer er vanuit een eerste aanzicht een conclusie wordt getrokken, zal er nooit een zuiver beeld verschijnen, echter wanneer je toestaat om de zuiverheid er te laten zijn, zal het beeld verduidelijken.
De kinderen kijken een beetje verward en ik stap uit het verhaal wat ik zojuist zag en begin met uitleggen. Lieve kinderen, Wanneer je een eerste kijk op iets krijgt en je neemt deze als voor waar aan, kan er weleens onenigheid ontstaan in jezelf, dit merk je op als verward of als boosheid. Maar wanneer je gaat onderzoeken wat het ware beeld je eigenlijk wil vertellen, dan ontstaat er automatisch het zuivere antwoord en valt de verwardheid en onduidelijkheid, direct op zijn plaats. Wat bedoel ik met onderzoeken? Stel je voor, je ziet iets of je beleeft iets en je trekt meteen een oordeel, dit gebeurd is secondes, dan heb je het antwoord in je hoofd zitten en je wordt direct over geleverd aan een reactie, dan ontstaat er ook direct een reactie vanuit deze situatie. Dit is een eerste reactievorm.
Maar wat nu als we een reactie leren geven vanuit een onderzocht moment? Neem even de rust om de diepere onderzoek plaats te laten nemen en dan zal de werkelijke aard van het verhaal zichtbaar worden. De man bij de gebouwen, wist dat hij een raar gevoel ervaarde in zijn hoofd en bij nader onderzoek bleek het toch anders te zijn. Wat ik met dit verhaal wil vertellen is, je eerste indruk is niet altijd juist, op een diepere laag wil er iets heel anders verteld worden en wanneer we daar naar leren luisteren, ontstaat er ook direct de ware informatie. Deze diepere informatie is voor iedereen toereikbaar. Dit heet intuïtie.
Intuïtie is een waarheidsvorm die voor iedereen een eigen waarheid heeft en wanneer je leert om vanuit je intuïtie de opdracht leert aanschouwen, ontstaat er een pure vorm van informatie. Ten eerste omdat het vanuit je eigen systeem komt en ten tweede omdat je nu ook de waarheid weet en direct de les begrepen hebt.
Aan het einde van de les komen de vragen en ik luister aandachtig naar ze:
Juf, waarom bedenkt mijn eerste reactie dan eerst iets anders? waarom niet meteen vanuit intuïtie?
Mooie vraag: Dit omdat er vanuit het menselijk systeem eerst de ervaring wilde ervaren. Als mens wil je eerst iets ervaren en daarna begrijpen. Wanneer je direct een som maakt met de het antwoordenblad ernaast, leer je de som niet, maar kopieer je alleen maar. Maar wanneer je gaat onderzoeken en dieper graven in jezelf, dan ervaar je de echte groei en ontstaat er ook een fijn gevoel. Als mens wil je ervaren en ervaren kan alleen door te doen.
Dankjewel voor weer een mooie dag lieve kinderen.